Η Βασίλισσα και το ζευγάρωμα της.



Όπως ξέρετε το πολυτιμότερο πλασματάκι της κυψέλης μας είναι η βασίλισσα. 

Την Βασίλισσα οι μέλισσες πιθανόν να την βλέπουν σαν μητέρα όλου του μελισσιού. 
Στην περίπτωση αύτη ο τίτλος που της δίνουμε εμείς οι μελισσοκόμοι ως βασίλισσα δηλαδή είναι μάλλον τιμητικός.
Η βασίλισσα της κυψέλης μας δεν αποφασίζει αυτή τις εργασίες της κυψέλης.

Στην πραγματικότητα αυτή κοιτάζει να κάνει όσο καλύτερα τη δουλειά της μπορεί, και δεν είναι άλλη από το να γεννάει συνεχώς αβγά.
Το μελίσσι αποφασίζει την λειτουργία του ομαδικά, και δεν περιμένει από την βασίλισσα να πάρει τέτοιες αποφάσεις. 
Που να προλάβει η βασίλισσα μας για τέτοια πράγματα άλλωστε όταν έχει να γεννήσει κατά την διάρκεια της ημέρας έως και 2.500 αβγά κάθε μέρα;

Όπως μας λέει ο Prost γεννάει τις ημέρες της άνοιξης ένα αβγό κάθε 30 δευτερόλεπτα περίπου όλο το εικοσιτετράωρο για αρκετό καιρό μάλιστα.

Όλα αυτά τα αβγά που γεννάει η βασίλισσα μας είναι δυόμιση φορές όσο το βάρος της.
Δηλαδή αν μια κότα γεννούσε με τον ίδιο ρυθμό θα γεννούσε περίπου 8 κιλά αβγά κάθε μέρα.
Για να το καταφέρει αυτό η βασίλισσα μας όμως ντοπάρεται στην κυριολεξία από τις μελισσούλες μας τρεφόμενη αποκλειστικά με βασιλικό πολτό.
Εκτός των άλλων η βασίλισσα μας μπορεί να ζήσει έως και 5 χρόνια, που και αυτό είναι πολύ αν σκεφτεί κανείς ότι οι εργάτριες ζουν το πολύ έως 6 μήνες.
Από το εάν μια βασίλισσα είναι καλή η κακή κρίνεται η ανάπτυξη του σμήνους μας και η απόδοση του σε κιλά μελιού.

Μιλούσα πρόπερσι με έναν 70χρονο συνάδελφο από την Ευρυτανία και θυμάμαι που μου ειπε…

-Βασίλη  να ξέρεις ότι μια βασίλισσα ενός χρόνου θα σου φτιάξει το μελίσσι σου διώροφο, ενώ μια βασίλισσα δυο χρόνων θα σου κάνει το μελίσσι σου τριώροφο…

Φυσικά δεν γνωρίζω αν κάτι τέτοιο ισχύει, όμως πάντοτε ακούω με προσοχή τι λένε οι μεγάλοι μελισσοκόμοι.
Η εμπειρία τους είναι θησαυρός, ωστόσο διαφωνώ κάθετα σε ορισμένες τακτικές πχ καταπολέμησης Βαρρόα που έχουν, λόγο συνήθειας ίσως, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Θα το πω άλλη μια φορά, ότι μεταξύ των μελισσοκόμων επικρατεί η άποψη ότι οι βασίλισσες που προέρχονται από σμηνουργία, είναι αυτές που έχουν την μεγαλύτερη απόδοση.
Έχουν το μειονέκτημα ότι φέρουν τη συνήθεια της σμηνουργίας και σμηνουργούν εύκολα, αλλά η γενική άποψη των μελισσοκόμων είναι ότι αυτές οι βασίλισσες είναι περισσότερο παραγωγικές.
Εγώ εδώ να πω ότι την άποψη αυτή την δέχομαι.
Σας έχω γράψει άλλωστε ότι το παραγωγικότερο μελίσσι που είχα ποτέ ήταν ένα σμήνος με μαύρη βασίλισσα που μου έδωσε ένας παππούς όταν το έπιασε σμήνος στην κληματαριά του.

Μπορώ να υποθέσω λοιπόν ότι ίσως οι βασίλισσες αυτές είναι πολύ καλές λόγο του ότι δημιουργούνται την φυσική εποχή που έχει επιλέξει ο δημιουργός για να διαιωνίζεται το είδος της μέλισσας.
Την άνοιξη δηλαδή.
Τότε που το μελίσσι είναι καλύτερα θρεμμένο από τα άνθη της εποχής και παράγει τον περισσότερο βασιλικό πολτό.


Τότε που η θερμοκρασία ευνοεί και τη γονιμότητα του κηφήνα, η οποία επηρεάζεται πάρα πολύ από τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού, αλλά ευνοείται και η βασίλισσα όταν επιστρέφει γονιμοποιημένη στην κυψέλη, καθώς πρέπει να παραμείνει επί 48 ώρες σε συγκεκριμένη θερμοκρασία την οποία φροντίζουν να κρατήσουν στην κυψέλη οι εργάτριες.

Όσον αφόρα τις βασίλισσες των βασιλοτρόφων τώρα έχω πει την γνώμη μου και γι αυτό.
Από όσες έχω αγοράσει μέχρι τώρα οι μισές μου βγήκαν καλές, ενώ οι άλλες μισές δεν βγήκαν καλές.
Ωστόσο το έχω πει ότι οι βασιλοτρόφοι είναι πολύ χρήσιμη κατηγορία του κλάδου μας και τους χρειαζόμαστε.
Άλλωστε είναι κι αυτοί μελισσοκόμοι.
Για την ιστορία εδώ σας ενημερώνω ότι οι καλύτερες βασίλισσες που βγαίνουν έκτος εποχής, είναι αυτές που προέρχονται από διπλό εμβολιασμό.




Η γονιμοποίηση της βασίλισσας μας.

Αυτή γίνεται μια καλή ημέρα ηλιόλουστη ή με λίγο συννεφιά, σε συγκεκριμένες περιοχές.
Το λέω εκ πείρας αυτό θα δείτε παρακάτω γιατί…

Οι κηφήνες μαζεύονται καθημερινά σε περιοχές που έλκονται οι βασίλισσες, έτσι όταν βγει η βασίλισσα από την κυψέλη της κατευθύνεται σε αυτή την περιοχή όπου και γονιμοποιείται.

Πολλές φορές οι περιοχές γονιμοποίησης είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά από το μελισσοκομείο.
Στο χωριό μου στην περιοχή που έχω το λιοστάσι μου είναι ένα σημείο που κάνει γούβα.
Αρκετά στρέμματα είναι αυτό το σημείο, και μέσα σε αυτή την μεγάλη γούβα είναι φυτεμένες ελιές, περίπου 500 ελιές και οι γούβα ίσως 20 στρέμματα.

Εκεί σε αυτή την περιοχή γονιμοποιούνται κάθε χρόνο βασίλισσες.


Την εποχή που κλαδεύω, Μάρτιο-Απρίλιο δηλαδή ακούω τους κηφήνες που βουίζουν όταν πρόκειται να γίνει γονιμοποίηση.

Μετά από λίγο βλέπεις ένα μπουλούκι μελισσών σε μέγεθος μπάλας ποδόσφαιρου που μοιάζει να τσακώνονται στον αέρα.
Αυτό το μπουλούκι πέφτει αργά αργά προς την γη στο βαθύτερο σημείο της γούβας.
Όταν προσγειωθούν μετά από λίγο σκορπούν χωρίς να συμβεί τίποτα άλλο.
Κατά τη διάρκεια που η ζωντανή αυτή μπάλα είναι στον αέρα γίνεται μεγάλο βουητό από κηφήνες ή άλλες μέλισσες που πετούν στον αέρα στο ύψος των ελιών.

Πολλές φορές έχω δει αλβανούς που κλαδεύουν ελιές εκεί γύρω στη γούβα να παίρνουν καμιά κλάρα και να χτυπούν την μπάλα των μελισσών που έχει προσγειωθεί εκεί και να γελάνε.
Όταν τους βλέπω φυσικά τους φωνάζω να μην το κάνουν αυτό.

Οι μέλισσες που συμμετέχουν σε αυτή την διαδικασία δεν είναι επιθετικές προς τους ανθρώπους, αφού φυσικά οι κηφήνες δεν διαθέτουν και κεντρί.

Όταν γονιμοποιηθεί η βασίλισσα και επιστρέψει στην κυψέλη της μετά από μερικές ημέρες, που κυμαίνονται από 8 το καλοκαίρι, έως 25 τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο αρχίζουν να γεννάνε. 

Λέγεται ότι μια βασίλισσα για να γονιμοποιηθεί σωστά και να πάρει την ποσότητα σπέρματος που απαιτείται για να γεννάει αδιάκοπα και ομοιόμορφα για αρκετά χρόνια ότι πρέπει να γονιμοποιηθεί με 4 έως 8 κηφήνες.

Αυτό συμβαίνει γιατί μια βασίλισσα πρέπει να δεχτεί από 4 έως 8 τετραγωνικά μιλίμετρα σπέρματος, ενώ ένας κηφήνας μπορεί να δώσει περίπου 1 τετραγωνικό μιλίμετρο σπέρματος.
Τέλος να πω ότι σύμφωνα με τους επιστήμονες το 70% των κηφήνων είναι στείροι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις